Als stelregel in het project geldt dat we noteren zoals we het zien in de Popp-legger. Een eenvoudige regel, maar in de praktijk leidt die soms tot een twijfelgeval. We houden ons eraan, maar het is verleidelijk om namen niet aan te passen. Als men een duidelijk schrijffout heeft, dan nog blijven we zo noteren. We willen naamsvarianten noteren en het onderscheid tussen een naamsvariant en schrijffout is niet altijd zo gemakkelijk. Je begrijpt ons dilemma.
Wanneer namen anders in de alfabetische lijst staan, dan documenteren we dit. Als er meer gegevens in staan, dan noteren we deze er zo bij. Op die manier kan er ook op die bijkomende gegevens gezocht worden.
Heeft tot nu toe nog niets te maken met vrouwen, hoor ik je denken. In de legger zelf vinden we vrouwen wel eens terug als de weduwe van, en dus zonder ook maar enige verwijzing naar haar eigen naam. In de alfabetische lijst vinden we soms wel haar eigen naam terug. Meer zelfs we noteren ze meteen ook op die naam. Dat is een doordachte keuze. Zelfs in de alfabetische lijst staan ze immers gerangschikt op de naam van de overleden man. Door deze manier van noteren maken we ze wel zichtbaarder in de geschiedenis en dus beter op te zoeken.
We hopen dat lokale erfgoedverenigingen nog verder de schrijfwijze van namen in hun werkgebied verbeteren. Daar horen zeker ook de vrouwen bij die enkel op de naam van hun man terug te vinden zijn bij Popp.
