Met enige verwondering merken we al enkele weken dat er toch niet meer vrijwilligers zich aanmelden of dat we resultaten krijgen van wie zich al eerder aanmeldde. Niet dat we iemand iets kwalijk nemen, verre van dat. Maar we hadden het anders verwacht: Corona zorgde niet voor een uitzonderlijke toename. Wel in de beginperiode. Het lijkt alsof wie eerder aangaf iets te willen doen binnen dit project, daar de gelegenheid vond. Voor alle duidelijkheid: we zijn niet boos, niet ontgoocheld, niet... Maar eigenlijk vooral bezorgd: we hopen dat niemand de kop laat hangen. Komaan, er is nog zoveel te doen om de lokale geschiedenis te verkennen. Daar is dit project maar een klein deeltje in. Vandaar dit bericht in de hoop dat mensen meer nog dan vroeger steun krijgen in onze gedeelde zoektocht naar hoe het is geweest. We gaan ons niet laten kennen.